Mark van den Heuvel zet zijn vraagtekens bij de handelswijze van Ajax bij de transfers van Rafael van der Vaart en John Heitinga. De columnist van TPO Magazine schrijft dat Ajax niet heeft aangetoond de gewenste routine écht graag te willen hebben.

Zo kreeg Van der Vaart weliswaar het hoogst mogelijke salaris voorgeschoteld, maar uit de één- en later tweejarige aanbieding sprak weinig vertrouwen. 'Real Betis Sevilla deed daar een stuk minder moeilijk over. Zij schotelden de 32-jarige Van der Vaart wél een driejarig contract voor en over het salaris werden ze het binnen enkele dagen eens. Dat zal ongetwijfeld een stuk hoger liggen dan in Amsterdam. De speler in kwestie had wel degelijk oren naar een terugkeer, daar heeft hij ook nooit een geheim van gemaakt, maar de vraagt rijst nu: hoe graag wilde Ajax Van der Vaart eigenlijk hebben?', vraagt Van den Heuvel zich af.

De kwestie Heitinga is nog allerminst uitgespeeld, maar ook hier wil Ajax (en dan vooral de nieuwe adviseur Tscheu La Ling) niet verder gaan dan een eenjarig contract. 'Voetballers worden in dergelijke kwesties meestal afgeschilderd als ordinaire geldwolven. Voor het gemak wordt wel eens vergeten dat een voetbalcarrière, net als die van een balletdanser, beperkt houdbaar is, dat het na je 35ste wel een beetje over is. Hoe graag wil je iemand hebben en hoeveel is dat je waard, dat zijn de grote vraagstukken in deze complexe materie. Natuurlijk, Van der Vaart en Heitinga zijn geen Rijkaard, Stam of Ooijer, dat weet ik ook wel. Van der Vaart en Heitinga zijn Van der Vaart en Heitinga, met hun eigen kwaliteiten en tekortkomingen. Zoals Rijkaard, Stam en Ooijer die ook hadden. Maar Van der Vaart en ook Heitinga hadden wel de missing link kunnen zijn, waar het elftal van Ajax grote behoefte aan heeft. Conclusie: twee gemiste kansen op een rij.'

Lees de volledige column in Blendle.