Bij het zien van het huidige Europese succes van Ajax, moet Sjaak Swart vaak terugdenken aan zijn overleden vrienden Johan Cruijff en Piet Keizer. Mister Ajax is erg trots op het huidige team van de Amsterdammers en weet zeker dat zijn ploeggenoten van weleer dit ook zouden zijn geweest.

'Ik ben in deze periode met mijn gedachten bij de jongens die we zijn kwijtgeraakt', geeft Swart aan in gesprek met De Telegraaf. 'Dan zie ik weer een foto van Johan of Pietje. Dat doet mij veel. Naarmate je ouder wordt, word je ook emotioneler. Soms huil ik als er weer wat voorbijkomt.'

Aankomende dinsdag treft Ajax Tottenham Hotspur. Een bijzondere tegenstander voor Swart, tegen wie hij in 1973 zijn afscheidswedstrijd speelde. 'Dat was fantastisch, die Engelsen begrepen hoe je zo’n benefietwedstrijd moest spelen. Niet zoals Bayern München bij het afscheid van Johan. Die Duitsers wilden even revanche nemen voor een 5-0 nederlaag tegen Ajax. Beckenbauer stond als een dirigent in het veld, bleef iedereen aansporen en instrueren. Hou op, zeg.'

Volgens Swart speelde Cruijff fantastisch gedurende zijn afscheidsduel. 'Die deed dat voor mij, dat wist ik. Het enige smetje was dat ik zelf drie dagen voor de wedstrijd geblesseerd raakte. Ik had een maand voor mijzelf getraind. Ik wilde nog één keer laten zien wat ik kon. Maar vlak voor die partij verrekte ik een spier. Die wedstrijd kon niet worden uitgesteld. Dus ik naar dokter Rolink van Ajax. Die zette er wel even een spuit in en zei dat ik dan wel kon voetballen. Nou, bij de eerste beweging waarmee ik tegen Tottenham als vleugelspeler buitenom ging, was het bingo: pang! Finito.'

'Ik had nog een aandeel in het eerste doelpunt, maar ik kon alleen nog een beetje rondlopen en een balletje breed tikken. Maar al die gasten, met Johan voorop dus, maakten er een mooie show van. Na afloop waren er veel artiesten en was het een groot feest. Dus je snapt wel dat ik het schitterend vind dat we nu weer tegen Tottenham spelen', besluit Swart.