Menno Pot, columnist van Het Parool, heeft dit seizoen met volle teugen genoten van alles wat Ajax betreft. Niet alleen genoot hij van het spel van de Amsterdammers, maar ook de persoonlijkheden van de spelers doen bij Pot zijn hart sneller kloppen.

Matthijs kwam voor de camera, teleurgesteld en monter tegelijk, zoals hij dat kan', opent Pot. 'De verslaggever vroeg zoiets als: "Matthijs, jij hebt zelf een goede wedstrijd gespeeld, maar helaas wilde het als elftal niet lukken vandaag, hè?" En toen kwam het. Matthijs begon zijn antwoord met: ­"Allereerst: dank u wel voor het compliment," - waarna hij kalm uitlegde waar het die avond aan geschort had. In die aardige woorden zit de schoonheid van het hele Ajaxseizoen verpakt: het jonge, het naïeve, het zelfbewuste, het onbedorvene, het innemende. Ik voelde een scheutje liefde toen Matthijs dat zei.'

Pot vervolgt over zijn gevoel. 'Van Lasse Schöne met de kinderstoeltjes achterin zijn auto. Van André Onana die Twittert dat hij trots is op de club. Van Justin Kluivert die op het verzoek van een verslaggever om zichzelf als voetballer te vergelijken met zijn vader volstrekt onbezorgd dingen begint op te sommen waarin hij zichzelf beter vindt. En van Matthijs de Ligt dus, die bij voorkeur op het fietsje naar de training komt.'

Het was niet altijd een feest in de Johan Cruijff ArenA. 'Jarenlang heb ik me te barsten verveeld in het stadion, zo erg dat ik me begon af te vragen waarom ik het ooit leuk vond. De kalenderjaren 2014 en 2015 waren het ergst, ik was soms bang dat mijn hart van verveling zou stoppen met kloppen. Het maakt me geen bal uit dat er dit seizoen geen prijs is gepakt, want ik vóel Ajax weer.'