Aan het begin van het seizoen gaf Frank de Boer aan dat hij de supporters van attractiever voetbal wilde voorzien. Een uitspraak die de meeste supporters wel kon bekoren. En waarom ook niet? We hadden eindelijk weer wat spelers waarvoor je naar het stadion zou komen. Met Ricardo Kishna hadden we vorig seizoen al kennis gemaakt, maar in de voorbereiding wist ook zijn maatje Anwar El Ghazi vriend en vijand te verassen. Column:

Doordat de renpaardjes Jody Lukoki (PEC Zwolle) en, in mindere mate, Lesly de Sa (Go Ahead Eagles, huur) vertrokken, leek niets een mooie vleugelbezetting meer in de weg te staan. Achter dit tweetal zaten ook nog eens Robert Muric, die door De Boer werd beschreven als 'een speler waarvoor je naar het stadion komt' en jeugdproducten Sheraldo Becker en Queensy Menig. Het feit dat Ajax ook nog twee nieuwe spitsen wist aan te trekken zorgde ervoor dat Ajax Showtime begin dit seizoen al schreef over de nieuwe aanval van Ajax.

Ondanks twee winstpartijen in de eerste twee competitiewedstrijden, begon Ajax dit seizoen echter zwak aan de competitie. Op El Ghazi na wisten wisten de talentvolle aanvallers nog geen indruk te maken en sommige supporters kwamen bovendien van een koude kermis thuis toen ze er achter kwamen dat ze toch echt nog even moesten wachten tot na de winterstop op het debuut van zowel Muric als Richairo Zivkovic.

Lasse Schöne ontpopte zich in de eerste weken tot de absolute sterkhouder van het team, maar hij was en is toch niet de speler die de meeste supporters het liefst op de vleugels zagen. Het ging allemaal wat te traag voor op de flanken. Nadat ook Kishna uit het elftal verdween, kwam er helaas van het likkebaarden weinig terecht. Langzamerhand begon het eerste geklaag alweer. Waren dan ook deze aanvallers niet goed genoeg? Wanneer zouden we weer eens een topper in onze voorhoede hebben?

Afgelopen week speelde Ajax op De Toekomst een oefenwedstrijd tegen AZ. Tussen alle toeschouwers stond ineens dat blonde lefgozertje. Hij had zijn krukken weer bij zich. Ook was zijn kapsel weer wat anders, dit keer was het lang haar. Want dat was toch ook zijn verhaal. Zijn eerste seizoen was indrukwekkend, maar vorig seizoen was het aantal nieuwe kapsels helaas toch echt hoger dan het aantal doelpunten.

Dat moment dat ik hem daar zag staan, zorgde bij mij echter voor veel herinneringen. Ik dacht aan zijn goal en assist tegen PSV, ik dacht aan zijn twee goals tegen Feyenoord. Ik dacht aan zijn debuut, tegen PEC Zwolle, een wedstrijd waarin hij meteen twee keer scoorde. De manier van juichen bij zijn goals was ook typerend. Heel rustig, alsof hij het elke dag deed. Het is typerend voor zijn karakter: een echt lefgozertje, in Amsterdam worden dat soort dingen meestal wel gewaardeerd. Amsterdamse bluf noemen we dat.

Kishna leek er ook zo eentje, maar al tijdens zijn eerste basisplaats kreeg hij commentaar op zijn houding. Oranje-international Daryl Janmaat kon het na de klassieker van vorig seizoen niet laten om zijn kritiek te uiten op de Ajacied die eerst maar eens wat moest gaan presteren, voordat hij zulke kapsones kreeg. Johan Derksen sloot zich daar een half jaar later bij aan. 'Hij loopt alsof hij in zijn broek heeft gepoept.' En dat is het verschil tussen Kishna en dat blonde lefgozertje. Dat blonde lefgozertje heeft namelijk naast zijn bluf ook nog eens ontzettend veel inzet en vooral passie. Want och, wat werd hij kwaad op zichzelf als iets mislukte. Toen hij vervolgens tegen Heracles voor leeg doel eindelijk weer eens wist te scoren, vierde hij dat alsof hij zojuist de Champions League-finale had beslist.

Die passie is wat ik nu mis bij een groot deel van onze selectie. In jaren is er niet zoveel talent geweest, maar helaas doen sommige jongens daar nog te weinig mee. Daarom kreeg ik ook zo'n kippenvel van de beelden dat Ricardo van Rhijn zijn vrije trap aan het oefenen was. Dat soort spelers zijn de spelers waar ik voor naar het stadion kom. Niet die ene bevlieging van Kishna, El Ghazi of Muric, maar die ontzettende passie van dat blonde lefgozertje.

Uitzonderlijk talent combineren met een flinke dosis inzet en passie. Dat is wat we willen zien.

Viktor Fischer. We missen je.

Ingezonden door: SNTR