Dat oud-Ajacied Zlatan Ibrahimovic de wereldster zou worden als die hij nu is, had waarschijnlijk niemand gedacht in zijn eerste seizoen bij Ajax. De Zweed speelde zelden een hele wedstrijd en van een basisplaats was hij allerminst verzekerd. In zijn column in Het Parool blikt Menno Pot nu terug op die begintijd van de spits bij Ajax, die destijds goed bevriend was met Mido.
'Ze trokken veel samen op. Je hoefde geen helderziende te zijn om te vermoeden dat ze elkaar een beetje overeind hielden. Allebei alleen, ver van huis en familie, in een stad die voorlopig nog niet bepaald aan hun voeten lag', vertelt Pot, die begrijpt waarom Zlatan vaak op De Toekomst te vinden was. 'Wie hem bekijkt, snapt waarom Zlatan op De Toekomst rondhing: het alternatief was zijn grijze huisje in Diemen, in een wijkje waar jongensbravoure slinkt als spinazie in een hete pan en depressie als gure wind door je brievenbus lispelt.'
Waar Zlatan uiteindelijk doorbrak en een succesvolle carrière kende en eigenlijk nog steeds heeft, gold dit een stuk minder voor Mido. 'Ze zouden geen vrienden blijven, Zlatan en Mido. Wie van de twee de beste voetballer is gebleken weten we allemaal, maar in voorjaar 2002 wist Amsterdam dat nog niet zo zeker. Mido stond op het punt de onomstreden, wekelijks scorende spits van Ajax 1 te worden en zijn ploeg naar de landstitel te leiden', blikt de schrijver terug, die het duo eens op de tribune zag zitten tijdens een wedstrijd van Jong Ajax. 'Ze raakten elkaar veel aan, daar op de tribune van De Toekomst. Liefdevol. Teder. Mido sloeg zijn arm om Zlatans schouders en zo bleven ze minutenlang zitten. Heb geduld Zlatan, leek Mido te willen zeggen, ooit zul je succesvol zijn.'
Hoofdnieuws
Place comments