Pierre van Hooijdonk heeft zijn column in Voetbal International deze week volledig gewijd aan Anwar El Ghazi. De oud-spits is enorm onder de indruk van de Ajacied en als het aan Pi-Air ligt, wordt de buitenspeler beter vandaag dan morgen Ajax' eerste keus in de punt van de aanval. De Barendrechter gaat volgens hem een grote toekomst tegemoet.

'Ik wil een lans breken voor Anwar El Ghazi als vaste spits van Ajax 1', opent Van Hooijdonk. 'Met de week raak ik meer onder de indruk van hem. Ajax heeft goud in handen. In Amsterdam speelt hij meestal aan de buitenkant. Maar als ik het voor het zeggen had bij Ajax, zou ik El Ghazi in de spits laten staan. Ik zie in hem de moderne spits van de toekomst. Fysiek is hij helemaal in orde, hij heeft de gave om altijd voor de goal te komen en is een echte killer. Als buitenspeler is hij nú al een vermogen waard. Ik durf te stellen dat, wanneer hij zich ontwikkelt als puntspeler, Ajax straks nog een veelvoud aan hem gaat verdienen. Als El Ghazi blessurevrij blijft en alles in de bovenkamer op een rijtje houdt, zien we hem over een paar jaar als vaste spits van een internationale topclub. Honderd procent.'

Deze niet misselijke woorden worden gevolgd door een betoog over El Ghazi's kwaliteiten. Zijn aanname, trap- en koptechniek en zijn gave van positie kiezen kunnen Van Hooijdonk uitermate bekoren. De voormalige spits van onder meer Feyenoord en Fenerbahce werkte als assistent-bondscoach samen met El Ghazi bij Jong Oranje. 'Het is geen bluf, de wijze waarop hij zich presenteert, maar zelfovertuiging. El Ghazi is al zakelijk, een echte kerel. Doet hij ook alles voor. Qua fysiek, qua snelheid, qua techniek, qua scorend vermogen, maar ook in drive is hij van de absolute buitencategorie. Die drive is typerend. El Ghazi is even leergierig als zelfkritisch. En zich bewust van de valkuilen. Zo laat hij zich niet alleen maar omringen door mensen van Marokkaanse origine, maar ook door mensen uit andere culturen. En dat is goed. Alleen positieve kritieken krijgen is funest, je hebt ook mensen nodig die je op je flikker zitten', vervolgt Van Hooijdonk zijn relaas.

Juist omdat Marokkaanse voetballers binnen hun eigen kringen vaak snel op een voetstuk worden geplaatst, hoopt de analist dat El Ghazi zijn belofte inlost. 'Dat zou niet alleen goed zijn voor hem, maar ook voor de toekomst van de vele Marokkaanse talenten in Nederland. Als El Ghazi straks de onbetwiste spits is van een internationale topclub, dan hebben zij eindelijk een voorbeeld aan wie ze zich kunnen spiegelen. Het voorbeeld van El Ghazi is Cristiano Ronaldo, bij uitstek iemand van talent works hard. Voetballend en qua mentaliteit vertoont El Ghazi gelijkenissen. En vooral in dat laatste maakt hij het verschil met de meeste andere Marokkaanse talenten in Nederland. Dat biedt hoop.'