Iedere voetballiefhebber heeft lievelingetjes. Ja, jij ook. Lievelingetjes die weinig tot niets fout kunnen doen, waarvoor je op de banken staat als ze iets geweldigs doen en waarbij je je gek relativeert als er iets niet goed gaat. Vaclav Cerny kan in mijn ogen weinig fout doen, Cerny is mijn lieveling. En dus hoop ik dat Ajax en Marcel Keizer hem dit seizoen de kans geven.

Waarom Cerny? Voor een groot gedeelte is dat persoonlijke voorkeur. Al toen hij als jong, Tsjechisch broekie naar Amsterdam kwam om mee te doen aan de Future Cup, had hij iets. Hij trok de sokken op tot over de knieën, de haartjes lagen in de plooi, in dat opzicht een typische buitenspeler. Maar vooral wat hij deed met een bal, betoverde mij. Cerny maakte vanaf dag één indruk. Hij scoorde, dribbelde, gaf een shitload aan assists en zette zichzelf zo op de kaart. Niet zo gek dat hij al snel in één adem werd genoemd met de grootste talenten van de club. Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden.

Als jeugdwatcher was het voor mij geen enkel probleem dat hij in het seizoen 2015/2016 regelmatig werd teruggezet naar Ajax A1 om daar te presteren. Cerny was de Eredivisie voor A-junioren duidelijk ontgroeid. De Tsjech was een seizoen eerder al zó doorslaggevend en ook nu ging het hem makkelijk af. Hij is zo snel, hij passeert zo makkelijk en in tegenstelling tot veel 'roadrunners' heeft hij het overzicht en gogme om ook rond de zestien iets te doen met de bal. Man, wat was het genieten langs de lijn.

Maar het kan verkeren, zo blijkt. Cerny leek zijn doorbraak te beleven in het eerste elftal toen hij in het spannende competitieslot in april en mei van 2016 uitblonk. Hij scoorde een week voor de kampioenswedstrijd de 1-0 tegen FC Twente en in Doetinchem tegen De Graafschap speelde hij net als Amin Younes een geweldige eerste helft. Hij had moeten scoren, ja, de rest is geschiedenis. Ik heb mezelf opgevreten toen ik las over de bedreigingen aan het adres van Cerny, net zoals hijzelf zich zal hebben opgevreten over die 8 mei. Wat een kutdag.

Vorig seizoen zal Cerny vast gewild hebben dat hij onder Peter Bosz de definitieve stap zette naar het eerste elftal, maar het wilde niet. Cerny was niet fit, vervolgens niet in vorm, vervolgens was er concurrentie en aan het einde van de rit speelde hij bij de beloften. Daar scoorde hij vijftien keer, gaf hij acht assists, maar de publieke opinie ergerde zich vooral aan de ogenschijnlijk gefrustreerde aanvaller. Hij leek niet altijd in zijn element, ondanks dat hij iedere wedstrijd wel iets geniaals deed. Slechts vijf keer kwam hij in actie in de Eredivisie. En toch moet hij nu weer een nieuwe kans krijgen.

Cerny is namelijk een geweldige voetballer. In verschillende discussies (want het voelt soms alsof ik de enige ben die nog in hem gelooft) stel ik dat hij het niet verleerd kan zijn. Om dezelfde reden baal ik nog steeds dat Viktor Fischer werd verkocht en misschien is dit wel een laatste smeekbede om van Cerny niet een tweede Fischer te maken. Cerny hoort hier, in een Ajax-shirt, in de Johan Cruijff ArenA. Er stonden zoveel mensen langs de lijn bij A1, zij moeten het ook gezien hebben. Cerny is in mijn optiek in potentie nog steeds de allerbeste buitenspeler die rondloopt in Amsterdam. Als hij het vertrouwen krijgt en in zijn hoofd rustig is, kan hij Ajax van een enorme kwaliteitsimpuls voorzien. Als back-up of misschien wel vervanger van Amin Younes op links of als concurrent voor David Neres en Justin Kluivert op rechts.

Een verhuur zal best goed voor hem zijn, lekker 34 wedstrijden ballen in de Eredivisie, maar tegelijkertijd merk ik dat ik blij word van het feit dat de komst van Richarlison zo lang op zich laat wachten. Dat Marcel Keizer straks misschien wel gedwongen voor Cerny moet kiezen, de aanvaller waar hij al een jaar mee werkte. Keizer moet als geen ander weten wat hij aan Cerny heeft en kan hebben. De dribbel tegen Hull City op vrijdag toonde weer een glimp van waartoe deze man in staat is. Marcel, hou die twaalf miljoen in de portemonnee en geef onze Vaclav de kans. Op links, op rechts... Jij moet als geen ander weten dat we daar geen spijt van gaan krijgen. Tot die tijd kijk ik filmpjes terug, lees ik stukken over zijn beste tijden en blijf ik duimen. Hopend dat mijn lieveling het uiteindelijk gaat maken.

Bram van der Ploeg (Twitter @BvdPloegg) | email: B.vanderploeg@ajaxshowtime.com)