Geen paniek! De titel is een test voor de afstudeerscriptie van onze stagiair. Hieronder kun je de column gewoon lezen:

Nog niet zo heel lang geleden werd hij onthaald als de redder in nood. De fans hielden zich vast aan zijn onuitputtelijke energie en hoewel het vorige seizoen als een nachtkaars uit ging, was iedereen het er wel over eens: wat zijn we blij dat Viktor Fischer terug is.

De goedlachse Deen veroverde vanaf zijn komst bij Ajax vele voetbalharten. Ga maar na: hij schoot Ajax A1 eigenhandig naar de finale van de NextGen Series in het seizoen 2011/2012, hij debuteerde na een half jaar al in het eerste elftal, schoot Ajax begin 2013 eigenhandig langs aartsrivaal Feyenoord (3-0) en werd na de 32e landstitel uitgeroepen tot Talent van het Jaar. Een brutaal en eigenwijs jochie, dat konden we wel gebruiken in Amsterdam.

De ster van Fischer was rijzende, totdat een blessure begin 2014 een abrupt einde maakte aan zijn opmars. Enkele maanden staat er normaal gesproken voor een kwetsuur zoals deze, maar medisch geblunder zorgde ervoor dat Fischer veertien (!) maanden aan de kant stond. Het was een wonder dat de jonge aanvaller in april van 2015 fitter en sterker dan ooit leek terug te keren.

Hij maakte in de laatste vier wedstrijden van het vorige seizoen drie goals, maar hij viel vooral op door de ouderwetse Fischer. Hij sprintte, werkte en sleurde en combineerde dat met fijne acties en prima goals. Een cruciaal jaar in zijn ontwikkeling was verloren gegaan, maar in niets bleek dat hij het zo moeilijk zou krijgen als dat hij het uiteindelijk kreeg.

Want dit seizoen lijkt de populariteit van Fischer rap te zijn gedaald, zoals deze ook in de maanden vóór zijn blessure al minder werd. Eerst speelde hij nog, toen weken niet, de laatste weken viel hij weer in, maar bij iedere mislukte actie van de Deen klinkt gezucht van de tribunes. Ballen schoten weg, de kop ging te vaak omlaag en ballen werden zomaar ingeleverd. Dat Fischer gefrustreerd oogde en zelfs een keer het publiek niet bedankte voor de steun, hielp ook al niet mee. Het doet denken aan de Fischer die voor zijn kwetsuur met zichzelf in de knoop zat. Hij wilde altijd meer dan zijn lichaam en geest hem gaven, helemaal na een geweldig eerste jaar. Dat Frank de Boer hem zelfs een wedstrijd moest straffen na 'wangedrag' tegen Sparta had niemand twee jaar geleden kunnen voorspellen. Toch was het zo. Fischer oogde bij Jong Ajax ongeïnspireerd, terwijl we lang niet eens wisten dat hij dat kón zijn.

Na alle tegenslagen zijn we inmiddels op een punt beland dat zijn contract nog maar doorloopt tot 2017. Ajax zal dus deze zomer moeten verkopen om nog iets aan hem te verdienen. Een contractverlenging lijkt op dit moment onwaarschijnlijk met de aanwezigheid van Amin Younes en toch hoop ik als goedgelovige dromer dat het anders loopt. Ergens in dat lichaam zit nog de Fischer die iedereen versteld deed staan, de jongen die mij vanaf dag 1 overtuigde op het trainingsveld van A1. Een linksbuiten die geweldig kan voetballen als hij vertrouwen krijgt en als hij het in zijn hoofd op een rijtje heeft.

Met dat laatste moet hijzelf hard aan de slag komende zomer. Fischer moet fit blijven en vrij worden in zijn hoofd. Denk desnoods dat je weer meedoet aan de NextGen Series, voel je vrij zoals collega Younes. Alle tegenslagen omzetten in de absolute motivatie om de ware Viktor weer te tonen. De briljante Fischer die we dit seizoen maar zo spaarzaam zagen, bijvoorbeeld met die briljante passeer-actie en stift tegen FC Groningen. Die Fischer is er nog, als Fischer daar zelf van overtuigd is. Hij scoorde dit seizoen niet voor niets één keer per twee duels. In zijn spel mist nu die overtuiging, waardoor goed bedoelde vlotte dribbels en snelle passjes voor het oog van de fans veranderen in een overhaaste driftkikker zonder balgevoel.

De andere factor is vertrouwen en misschien is het geen gek idee als Ajax dat geeft in de vorm van één (of twee) jaartje(s) extra. Fischer was op dreef in de weken dat De Boer hem opstelde, ondanks dat het niet áltijd voldoende was. Natuurlijk was de keuze voor de wervelende Younes logisch, maar het was voor Fischer ook de zoveelste mentale tik in een brein dat kennelijk niet al teveel meer kon hebben na een vormdip en daarop volgend een loodzware blessure.

Ik ben er nog steeds van overtuigd dat Fischer geweldig kan renderen vanaf links, Younes speelde bovendien fantastisch in de wedstrijden dat hij van rechts kwam. Ik blijf ook deze zomer het shirtje met Ajax' nummer 7 met trots dragen en blijf duimen dat we hem in de voorbereiding terug zien. Sterker, fitter én blijer dan ooit tevoren. Nog één jaar de echte Fischer laten zien. Dan sluiten de fans hem net als ik razendsnel weer in de harten.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: B.vanderploeg@ajaxshowtime.com)