Het deed mij ongelofelijk veel pijn om te lezen dat Heitinga per direct zou stoppen met voetballen. Maar wat misschien nog meer pijn deed, is het feit dat ik de keuze kon begrijpen. Johnny werd niet meer de Johnny van vroeger en daarom is het tijd om afscheid te nemen.

De laatste wedstrijd van Heitinga was de thuiswedstrijd tegen Roda JC. In die wedstrijd viel Heitinga halverwege de tweede helft in, in een wedstrijd die eigenlijk al gespeeld was. Dit was kenmerkend voor de drie spaarzame optredens die de verdediger had. Telkens viel hij in als de wedstrijd al in de tas zat. De invalbeurten waren naar mijn idee altijd meer als blijk van waardering in plaats van toegevoegde waarde.

Deze waardering is er van mijn kant in ieder geval zeker. Ik kreeg rond 2001, toen ik zelf een jaar of vijf was, voor het eerst met voetbal te maken. De keuze was al snel gemaakt, Ajax zou mijn cluppie worden. De eerste Klassieker die ik bewust heb meegemaakt was die van 26 augustus 2001, waarin John zijn officiële debuut maakte voor Ajax 1.

Waar hij zich bewees in het eerste, was ik steeds meer bezig met voetbal en Ajax. Ik werd verliefd op de club Ajax en dan speciaal op de nieuwe, jonge lichting, waaronder Johnny. Hij groeide uit tot basisspeler en werd zelfs aanvoerder. Het was altijd smullen geblazen als hij weer, toch redelijk onverwacht, opdook bij de tweede paal om de bal vervolgens snoeihard in te koppen met dat harde, kale hoofd.

Het werd duidelijk, hij kon niet meer behouden worden, bovendien was hij klaar voor de volgende stap. Hij maakte zijn overstap naar Atletico Madrid en vervolgens Everton, waar hij bij beide teams opnieuw geliefd werd. Na een mindere periode bij Fulham en Hertha BSC zat zijn carrière in een sleur.

Een rentree bij Ajax deze zomer zou het perfecte moment zijn. Ik was met mijn jonge leeftijd misschien naïef om te denken dat jongens als Wesley, Rafael en Johnny zich aan hun woord zouden houden, dat ze inderdaad zouden terugkeren. Maar Johnny hield zijn woord, op Johnny kan je vertrouwen. Helaas werd de rentree niet waar ik, en de meeste van jullie waarschijnlijk, op gehoopt had. Maar ik had die goal tegen de Graafschap nooit willen missen. Bovendien heeft dit avontuur er misschien voor gezorgd dat hij aan de slag gaat op de Toekomst.

Maar voordat hij stopt, moet hij een waardig afscheid krijgen. En wat zou een mooier afscheid zijn dan een laatste Klassieker winnen voor en met zijn geliefde Ajax. Zet hem op de bank en laat hem een aantal minuten voor tijd invallen. Hij begon zijn carrière met een overwinning op Feyenoord en hij zal zijn carrière afsluiten met een overwinning op Feyenoord. Frank, alsjeblieft!