Even leek hij het vorig seizoen te hebben, maar net als de twee seizoenen ervoor eindigde ook 2014/2015 voor Lucas Andersen in mineur. De Deen kwam in 2012 binnen als supertalent, maar heimwee, positiewisselingen en concurrentie zorgden ervoor dat de 1,4 miljoen betaalde euro's tot dusver duur geld blijken.

Drie assists
Lucas Andersen is twintig jaar oud, maar hij heeft de laatste jaren meer beleefd dan een gemiddelde 25-jarige middenvelder uit de Eredivisie. Steeds weer kwam de twijfel om de hoek kijken. In het begin kwam die twijfel vanuit hemzelf, de laatste jaren vooral vanuit de fans en toch ook vanuit Frank de Boer. Want hoezeer de trainer ook benadrukte dat Andersen op de trainingen iedereen zijn hielen laat zien, in de Amsterdam ArenA blijft het bij momenten van kwaliteit.

Met Ajax - Willem II voor de boeg herinnert iedereen zich meteen de 5-0 van vorig seizoen. Avondwedstrijdje, prima sfeer, vier goals voor de rust en een glansrol voor Andersen. Drie assists in één helft, dat had nog nooit iemand gepresteerd. Henk Spaan was na het weekend lovend, volgens de columnist gaf Andersen 'een masterclass middenveldspel'. Het talent werd vergeleken met Laudrup en Di Maria, zou het dan toch?

Schommelen
Want Ajax - Willem II werd gespeeld op 6 december 2014, twee en een half jaar na Andersens komst naar Amsterdam. Een avontuur dat nog zo goed begon. Twee maanden na zijn komst zat hij al op de bank bij het eerste, in december van 2012 debuteerde hij en schaarde hij zich bijna in een lang rijtje scorende debutanten. De bal ging op de paal, maar het publiek veerde op. Daar bleef het lang bij want Andersen verhuisde naar Jong Ajax en hij viel amper op, later bleek vanwege heimwee.

Andersen bleef schommelen tussen de beloften en het eerste. Hij was periodes plots basisspeler, maar kon enkele weken later zomaar weer onzichtbaar zijn op De Toekomst. De Boer durfde het niet aan met Andersen op het middenveld, de Deen speelde vooral als links- of rechtsbuiten. Bij Jong Ajax speelde hij wél op zijn favoriete positie en dus begon zo langzamerhand discussie te ontstaan. Andersen leefde in twee werelden: als uitblinker en middenvelder bij Jong Ajax en als peuter met een schoothondje op de rechtsbuitenpositie in het eerste.

Speeltijd en tribuneklant
Vorig seizoen mocht hij voor het eerst als middenvelder spelen en hij verdween lange tijd niet meer uit de basis. Totdat hij na de winterstop ineens weg was, Ajax legde miljoenen neer voor Daley Sinkgraven. De conclusie was dat hij na drie seizoenen geen klap was opgeschoten. Hij was nog steeds het grote talent (dat ziet iedereen) die het maar niet over langere tijd kan klaarspelen in het eerste elftal. Een contractverlenging was logisch want niemand bij Ajax ontkent dat het er toch een keer uit moet komen, tegelijkertijd was en is zijn huidige plek in de eerste selectie ook logisch.

Andersen is namelijk tribuneklant en wederom speler van Jong Ajax. De concurrentie is enorm en dus is er geen plek. En wat nu? In tegenstelling tot de vorige jaren zit Andersen nu écht in een benarde positie. Want in zijn eerste jaar was hij nog jong, het jaar daarna speelde hij zijn eerste echte wedstrijden in het eerste. Vorig seizoen volgde het vertrouwen op het middenveld en dus moet dit seizoen zijn jaar worden. Nieuw contract op zak, vierde seizoen bij je club, twintig jaar oud, nu moet Andersen presteren.

Slachtoffer
Het lullige is alleen dat er geen plek is, maar dat Andersen het zo voor elkaar heeft gebokst dat hij eigenlijk te goed is voor een verhuur. Want wat als Daley Sinkgraven geblesseerd raakt? Wat als Nemanja Gudelj een spiertje scheurt? Wie is er dan? Moet Ajax het dan al gaan doen met Donny van de Beek en Abdelhak Nouri? Andersen is misbaar, maar tegelijkertijd onmisbaar. Praten over een verhuur is logisch, maar Ajax lijkt te beseffen dat het zichzelf lelijk in de vingers kan snijden als het Andersen speeltijd 'gunt'. De halve voorhoede van de club werd voor dit seizoen verhuurd, met als gevolg dat er tegen AZ één echte buitenspeler bij de selectie zat.

En dus is Andersen slachtoffer van zijn eigen talent. Niet goed genoeg voor de basis, te goed om te laten gaan. Met als gevolg dat Ajax' gewezen toptalent op vrijdagavonden tegen Achilles '29 moet spelen, wachtend tot er iemand wegvalt. Zijn passje op Vaclav Cerny bewees dat er klasse zit in het rechterbeen van Andersen, de vraag is of en wanneer hij die kan tonen in een voor hem cruciaal jaar. De keuze is wat dat betreft aan Ajax: Wachten met het risico dat Andersen in april nog steeds op De Toekomst speelt? Of naar een club als Willem II sturen met het risico dat je eigen eerste elftal er straks de dupe van wordt...

Door Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: B.vanderploeg@ajaxshowtime.com)