Heel veel fans zijn boos. Teleurgesteld. Logisch ook wel; Kenny Tete vertrekt. Een uitstekende rechtsback, een echte Ajacied, doorgekomen uit de opleiding. Een echte pitbull op het veld en iemand die harten stal met zijn branie en tackles. Nu is hij echter weg. Naar Frankrijk. Naar Lyon. Gelukkig heeft Ajax al een opvolger in huis.

Intern is Deyovaisio Zeefuik namelijk als eerstejaarssenior doorgeschoven vanuit Jong Ajax. De rechtsback, geboren op 11 maart 1998, is goed. Heel goed. Hij heeft zich de afgelopen jaren stormachtig ontwikkeld tot een ‘Tete Light’ en Ajax gaat veel plezier aan hem beleven.

Dat Zeefuik nu al bij Ajax 1 zou horen, had men een aantal jaren geleden niet gedacht. Op de Future Cup zag ik hem voor het eerst van dichtbij aan het werk. Als back was hij goed, maar niet zó goed dat je dacht: hé, die gaat Ajax 1 halen. Hij was té hard, werd door zijn kracht vaak afgefloten in fysieke duels en voetballend was het net niet. In twee jaar tijd is er echter veel veranderd. Dipper, zoals zijn bijnaam luidt, is nog steeds kiezelhard, hij wordt nog steeds vaak afgefloten wegens zijn robuuste duel- en sprongkracht, maar hij heeft zich wél op alle facetten ontwikkeld. Hij heeft zich opgewerkt vanuit de A2 als B-junior tot de A1, om vervolgens als tweedejaars A-junior de stap te maken naar Jong Ajax. Nu mag hij onder zijn leermeester Marcel Keizer niet ruiken aan het eerste elftal, nee: hij maakt officieel deel uit van Ajax 1.

Dat is een mooie beloning voor zijn harde werken. Als emotionele, altijd vrolijke jongen en bovenal opperprof heeft Zeefuik onder Ajax’ nieuwe hoofdtrainer in de Jupiler League laten zien dat hij alles heeft van een goede back; hij is fysiek sterk, heeft sprongkracht, is snel, is goed in de defensieve een-tegen-een, schakelt steevast zijn man uit én hij komt steeds vaker goed mee op. Dat laatste, daar heeft Keizer veel werk in gestoken. Welk moment ga je, waar loop je, welke keuze maak je in balbezit (niet langs zijkant passen, maar naar binnen kijken).

If Ajax lose a right back this upcoming transfer window, they've got Deyovaisio Zeefuik as replacement already. Beast. pic.twitter.com/rQ06l7CxfV

— Sjors van Veen (@SjorsvanVeen) 28 mei 2017

Het steeds completer worden van de jonge, multifunctionele verdediger leidde eind vorig seizoen tot een dikverdiend, officieel debuut in de hoofdmacht tegen SC Heerenveen. Zeefuik kende geen zenuwen, zo blijkt uit een interview op de site van Ajax. ‘Het voelde meteen goed. Ik dacht dat ik zenuwachtig zou zijn, maar dat was niet zo. Ik was gefocust, voelde dat ik er klaar voor was.’ Deze mentaliteit tekent Ajax’ nieuw selectielid. Een mentaliteit die zijn weerga niet kent. Acht dagen vakantie vierde Zeefuik. Acht. De rest van zijn vrije dagen deed hij aan bokstraining. Waarom? ‘Werken aan spierconditie.’ Alles doen om klaar te zijn voor het eerste elftal. Voor een gepast gevolg op zijn debuut. Dat er hoe dan ook gaat komen.

Ja: Zeefuik is dé opvolger van Tete. Hij lijkt qua kwaliteiten op hem, is ook een échte Ajacied, doorliep de opleiding vanaf de F1, is tevens een pitbull op het veld en hij zal harten stelen met branie en tackles. Daarbij heeft hij overall héél veel kwaliteiten en potentie, is hij jong, ligt hij goed in de spelersgroep en mokt hij (nog) niet als bankzitter, gezien zijn leeftijd en Joël Veltman voor hem. Tot snel in de Johan Cruijff ArenA.

Sjors van Veen (Twitter @SjorsvanVeen) | email: sjorsvanveen@live.nl