Columnist Menno Pot prijst Joël Veltman. De verdediger is sinds kort weer terug van een ernstige knieblessure en maakte woensdagavond deel uit van het Ajax dat Juventus het knap lastig maakte. 'Zijn aanwezigheid in de zinderende Arena was een subtiele herinnering aan waar Ajax vandaan is gekomen', schrijft Pot in Het Parool.

Pot verwijst terug naar de magere Europese jaren van rond 2015, toen Veltman al bij Ajax zat en zelfs basisspeler was. De Amsterdamse club werd toen pijnlijk uitgeschakeld in de Champions League-voorronde door Rapid Wien en ging met bijzonder veel moeite door naar de Europa League door FK Jablonec met minimale cijfers (1-0 over twee wedstrijden) opzij te zetten. In de groepfase viel uiteindelijk het waterloo voor de Amsterdammers. Pot: 'Joël Veltman herinnert het zich nog wel. Hij bemande de Amsterdamse stoplijn met Kenny Tete, Jaïro Riedewald en Mitchell Dijks.'

'Het is een curieuze sensatie om diezelfde Joël Veltman nu te zien meespelen in het beste Ajax sinds 1996', merkt hij op. 'Hij is er een soort anachronisme, een wandelend relikwie uit een andere tijd. Alsof plotseling Ron Spelbos naast Matthijs de Ligt staat. Alsof in het moderne decor van het NOS Journaal niet Annechien Steenhuizen, maar Fred Emmer uit de coulissen stapt.'

Droom in duigen

Naar verluidt wilde Veltman aan het einde van het vorige seizoen een transfer maken, maar een zware knieblessure gooide roet in het eten. Pot: 'Het leven gaf hem een harde les in nederigheid. Zware blessure, geen transfer. Weg aanvoerdersband. Doei basisplaats. Al revaliderend zag hij Ajax opstijgen tot het dorre, grauwe voetbal uit de jaren 2013-2016 nog slechts een vage herinnering was. Op de training zag hij de bal flitsend snel van voet naar voet gaan. Kon hij hierin nog mee?'

Daar kwam deze week antwoord op. Veltman doet regelmatig weer mee, scoorde afgelopen weekend tegen Willem II en speelde tegen Juventus. 'Zijn aanwezigheid in de zinderende Arena was een subtiele herinnering aan waar Ajax vandaan is gekomen, aan hoe het óók kan. Een herinnering aan de plotwending die het leven soms in petto heeft. Joël, met de J van Juve en Jablonec, maakte een mooie avond nog wat mooier.'