Aan het einde van het jaar blikken we terug op het afgelopen Ajax-jaar. We kijken in drie delen terug op de Europese uit-trips waar Ajax Showtime dit seizoen bij aanwezig was. Voor deze gelegenheid neemt directeur Sjoerd Valkering de rol van interviewer op zich. In het eerste deel stelt hij vragen over de trip naar Wenen aan redacteuren Reinand en Bas.

Jullie waren vooraf zeker wel blij dat Rapid Wien uit de koker kwam tijdens de loting?
Bas: Zeker weten. Voor Ajax Showtime had ik vóór de loting de mogelijke tegenstanders kort geanalyseerd. De conclusie was toen dat Rapid er helemaal niks van kon. Daarnaast waren de vliegprijzen voor de andere mogelijke tegenstanders in het hoogseizoen vrij onbetaalbaar. Uiteindelijk hebben we met vier man voor 125 euro p.p. retour gevlogen, wat nog redelijk betaalbaar is.

Reinand: Qua trip hoopte ik eigenlijk op Griekenland of Turkije. Zuid-Europese landen zijn gewoon heerlijke voetballanden, met fanatieke fans en veel sfeer in hun stadions. Daarnaast is het weer er aangenaam, wat ook altijd lekker meegenomen is. Voor een goed resultaat hoopte ik daarentegen wel op Rapid Wien, want kom op; wie is in godsdnaam Rapid Wien?! Daar hebben we ons dus flink in vergist...

Wenen is toch een stad voor gepensioneerden en bejaarden?
Bas: Viel ons alles mee. Het is wel wat statig, maar er bleken ook buurten te zijn die wat meer op gezelligheid gericht waren. Wenen is een soort Berlijn, maar dan gelukkig wat minder hipster. Veel bruine kroegen, als je een biertje bestelt krijg je een halve liter en op iedere straathoek staat een bratwurstverkoper. Het is trouwens - en dat had ik vooraf niet verwacht - ook echt een voetbalstad; iedereen wilde er met je over voetbal ouwehoeren.

Reinand: Het is wel een stad die stikt van de musea ja, maar het is veel meer dan dat. Wij hebben onze middagen doorgebracht in het zonnetje aan de Donau. Langs de rivier zaten heel veel ‘strandtentjes’ met van die luie ligstoelen. Shirtje uit en met een koud biertje in de hand het vrouwelijk schoon voorbij zien komen. Kan slechter, hoor. Ook de wijk Schwedenplatz was alles behalve saai, met kleine steegjes en veel horeca.

Ok, gelukkig.. Een goede stad voor een trip, dus?
Reinand: Het was zeker een fijne stad voor een Ajax- trip, er hing een gezellige sfeer en mensen reageerden positief op ons als Ajacieden. Enige grimmige was misschien dat één van ons, de enige met Ajax-shirt aan, door een opgewonden standje van Rapid werd uitgedaagd om te knokken. We hebben z'n aanbod om in een steeg met 'm te gaan vechten beleefd afgeslagen en zijn weer één van de vele kroegen ingedoken.

Bas: De eerste avond, de dag voor matchday, was precies wat je wil op de avond voor de wedstrijd. We vonden een kroeg met live-muziek, een Oostenrijker met een akoestische gitaar. Toen we er binnenkwamen waren we de enige Ajacieden; een uur later was de halve kroeg overgenomen en werden er steeds Ajax-liederen ingezet. Gelukkig was die muzikant niet beledigd dat z'n optreden werd verstoord; hij begeleidde zelfs wat Ajax-nummers met z'n gitaar. We hebben er tot drie uur gestaan en met Ajacieden en Rapid-supporters over voetbal gekletst.

Dus jullie zaten met een kater op matchday?
Reinand: We werden wel wakker met een flinke kater, maar een dikke vette Bratwurst doet ook wonderen op zo’n moment, moet ik zeggen.

Bas: Gelukkig is de wedstrijdspanning op matchday ook een prima medicijn tegen de kater. Het werd snel duidelijk dat die wedstrijd daar flink leefde; er liepen veel groepen van hun ultra's door de stad, dat trekt je wel uit je eigen ellende. Op een gegeven moment zaten we op een terras aan de Donau en verzamelden zich boven ons op de brug een groep Rapid-fans, die vol begonnen te zingen. In dat Schwedenplatz was het inmiddels volgelopen met Ajacieden. Zo zaten we vrij snel in de wedstrijdsferen.

Over de wedstrijd op zichzelf zullen we 't maar niet te lang hebben, die 2-2 was ongetwijfeld een teleurstelling. Maar hoe was de sfeer in het legendarische Ernst Happel Stadion?
Bas: Ik vond het echt een fantastisch, klassiek stadion. Je ziet het niet vaak meer, zo'n ouderwetse sintelbaan. Aan de korte zijde tegenover ons uitvak stonden de fanatieke supporters van Rapid, die aardig wat geluid produceerden.

Reinand: Het is eigenlijk niet te geloven.. Twintig jaar geleden win je er de Champions League finale tegen het grote AC Milan en nu speel je er gelijk tegen Rapid Wien. Tegen Rapid Wien... in de voorronde van de Champions League. Maar laat ik niet al te zuur zijn, de sfeer was weer eens heerlijk, zoals zo vaak in onze uitvakken. Hoe slecht een wedstrijd ook kan zijn, de sfeer maakt altijd een hoop goed.

Bas: Het uitvak ging bij vlagen echt volle bak. Jammer wel dat er maar een kleine duizend man mee waren. Dat is eigenlijk te weinig voor een trip naar Wenen in de Champions League kwalificatie. Maar de supporters die er wel waren brachten gelukkig, vooral in de eerste helft, heel veel sfeer..mooie pyro-actie ook bij de opkomst van de spelers.

Wat doen jullie na zo'n wedstrijd? Hing niet echt een feeststemming, kan ik me zo voorstellen.
Bas: Meestal zitten we er sowieso wel aardig doorheen, aan het einde van de wedstrijddag. Het is ook aardig wat gedoe; voor de wedstrijd moet je in alle hectiek je kaartje 'omwisselen', je moet je weg naar het stadion vinden door een woud van ME, vervolgens sta je je negentig minuten schor te zingen en tenslotte wordt je na de wedstrijd ook nog eens een half uur in het vak vastgehouden. Dan ben je er rond een uur of twaalf wel klaar mee, doorgaans.

Volgens mij hebben jullie je niet bepaald gelaafd aan de Weense rijkdom op cultureel gebied. Of toch nog hier en daar wat meegekregen?
Bas: Je onderschat ons, Sjoerd. De dag na de wedstrijd zijn we keurig naar het Belvedere-museum gegaan, en hebben we het werk van Gustav Klimt bewonderd. Het is een goede zaak dat één van onze vaste metgezellen op trips een echte cultuursnuiver is; zo zien we nog eens wat anders dan bruine kroegen en stadions. Zelfs Reinand hebben we, weliswaar onder protest, nog naar dat museum weten te krijgen.

Reinand: Tsja, als het aan mij had gelegen waren we weer lekker naar een strandtentje gegaan, maar die braverikken moesten weer zo nodig een paar uur lang tussen de Christelijke barok slenteren. Uiteindelijk was ik wel blij hoor, dat we zijn gegaan. Zelfs nog een Klimt-poster gekocht..moet je nagaan.

Rapid Wien uit - beeldverslag in vogelvlucht

Lees via de onderstaande links meer 'Ajax-trips'!

Deel 2: 'We zijn gillend weggerend'
Deel 3: 'Hier leef je voor als uitsupporter'