Het had niet veel gescheeld of Hakim Ziyech had 'gewoon' voor het Nederlands elftal gespeeld. Een blessure aan zijn enkel gooide echter roet in het eten, waarna Ziyech uiteindelijk voor Marokko koos. Spijt heeft hij uiteindelijk niet van zijn keuze.
'Ik was dicht bij een debuut in Oranje', vertelt Ziyech in gesprek met het Algemeen Dagblad. 'Maar ik liep een enkelblessure op. Als ik er wel bij was gebleven en Hiddink had mij speeltijd gegeven tegen Letland, had ik nooit meer voor Marokko kunnen spelen. Maar het is allemaal anders gelopen. En volgens mij niet verkeerd, want ik sta nu op het punt om tegen Iran te spelen op een WK.'
Ziyech stelt voorop dat het zijn eigen keuze is geweest om voor Marokko te spelen en dat zijn keuze voor een groot deel gebaseerd is op trots. 'Ja, ze hadden misschien nog een keertje kunnen aankloppen, dat is na het vertrek van Guus Hiddink niet meer gebeurd. Maar zoals ik er nu naar kijk, was dat waarschijnlijk ook al niet meer genoeg geweest. Ik voelde steeds meer dat Marokko de juiste keuze zou zijn', aldus Ziyech, die niet bepaald door een deur kon met toenmalig assistent-bondscoach Marco van Basten. 'Van Basten zag ik op tv nog weleens kwaad worden als het over deze kwestie ging. Hij noemde ons zelfs "domme jongens" omdat we voor Marokko kozen. Nee, tussen Van Basten en mij is het nooit iets geworden.'
Conflict met Renard
Toch heeft Ziyech ook bij Marokko een aardig conflict achter de rug. De middenvelder kwam onder bondscoach Hervé Renard allereerst direct op de tribune en toen hij vlak voor de belangrijke interland tegen Ivoorkust geblesseerd raakte, ging het mis. 'Ik heb me keurig afgemeld, ook nog persoonlijk bij de bondscoach. De Marokkaanse bond had alleen nooit een verplicht medisch rapport van Ajax gekregen. Maar dat ik wist ik helemaal niet en Renard dacht "die Ziyech verzin gewoon een blessure"', aldus Ziyech, die daarna een tijd niet meer werd opgeroepen en daardoor de Afrika Cup moest missen.
Uiteindelijk volgde een goed gesprek en kwam alles alsnog goed. 'We hebben die middag alles uitgepraat. Ik zou bij de volgende interland terugkeren en na dat gesprek zette ik op Instagram een foto van mezelf met de Marokkaanse vlag en de tekst 'Guess who's back'. We waren het niet met elkaar eens, maar we hebben allebei ons hart kunnen luchten en dan geef je elkaar een hand. Ik heb heel veel respect voor het feit dat hij toch het gesprek weer is aangegaan. Als je bij mij maar eerlijk bent.'
Place comments