Deyovaisio Zeefuik is vol enthousiasme over het trainingskamp met Ajax in Oostenrijk. Hij heeft in de zomer niet stilgezeten en was er dan dus ook klaar voor om mee te gaan met Marcel Keizer, de coach die Zeefuik vorig jaar nog onder zijn hoede had in Jong Ajax.

'Ik ben op Mallorca geweest met een vriend', begint Zeefuik te vertellen over zijn vakantie in een gesprek met Ajax.nl. 'Het waren maar acht dagen, want ik wilde in Nederland werken aan mijn fitheid. Ik heb bokstraining gedaan in Amstelveen. Werken aan bokstechniek, spierconditie, inhoud. De laatste dag heb ik nog even flink gespard met mijn broer. Ik vond wel dat ik de winnaar was.'

Het trainingskamp bevalt Zeefuik tot nu toe goed. 'Ik kan het goed bijbenen, maar het zal steeds zwaarder worden deze week. Ik vind het mooi dat ik hier bij kan zijn. De sfeer in de groep is uitstekend', klinkt hij vol positiviteit, waarna hij vertelt over zijn kamergenoot in Oostenrijk. 'Jairo Riedewald. Een goeie jongen, ik kan echt met hem lachen. Ik kende hem al een beetje, maar nu leren we elkaar heel goed kennen. We vertellen veel verhalen, over alles eigenlijk, over het hele leven. We houden alletwee van Ronnie Flex (een Nederlandse rapper, red.), dus ook wat dat betreft zit het wel goed.'

De fysiek sterke rechtsback komt ook te spreken over zijn debuut tegen SC Heerenveen. 'Een dag van tevoren werd ik opgebeld door Marcel Keizer, toen natuurlijk mijn coach bij Jong Ajax. Hij vroeg of ik fit was, of ik klaar was om met het eerste mee te gaan. Natuurlijk was ik klaar. Ik dacht dat ik zenuwachtig zou zijn, maar dat was niet zo.' Juist omdat Zeefuik Keizer al kent, heeft hij vertrouwen in het komende seizoen. 'Hij weet wat ik kan, ik weet wat hij van mij verwacht. Ik krijg vast speelminuten dit seizoen en dan moet ik laten zien wat ik waard ben, net als vorig jaar bij Jong Ajax. Hij heeft me afgelopen jaar een aantal dingen geleerd, waarvan ik echt een betere speler ben geworden. Ik passte bijvoorbeeld de bal vaak langs de zijkant naar de buitenspeler, die kon daar dan weinig mee. Hij leerde me dat ik eerst naar binnen moet kijken.'