In de nieuwe Voetbal International is deze week uitgebreid aandacht voor Ricardo van Rhijn. De rechtsback van Ajax kwakkelde twee jaar lang met zijn vorm, maar is dit seizoen uit het sportieve dal geklommen. Sinds zijn doelpunt tegen Feyenoord lijkt er een last van 80 kilo van zijn schouders te zijn gevallen.

Naar eigen zeggen is Van Rhijn iemand die uit moet kijken dat hij zichzelf in een mindere periode niet nóg meer de put in praat. Vorig seizoen was zo'n periode, maar daar heeft hij nu volledig mee afgerekend. 'Alsof er een soort rust over me is gekomen. Noem het volwassenheid. Ik ben gaan beseffen dat ik niet zomaar basisspeler bij Ajax ben. En dat ik niet voor niets al lange tijd het vertrouwen van de technische staf krijg. Soms moet je dat voor jezelf durven te benoemen.'

Stam en Jonk
Frank de Boer heeft tegenwoordig een rotsvast vertrouwen in zijn rechtsachter. Ironisch genoeg zijn het de potentiële opvolgers van De Boer die Van Rhijn maakten tot de verdediger die hij nu is. '‘Ik heb veel aan Stam te danken. Met hem heb ik de basis gelegd voor het verdere verloop van mijn carrière. We hebben heel wat uren samen doorgebracht. Als ik eraan terugdenk zie ik koude en mistige ochtenden voor me, op de bijvelden van het vroegere complex van SV Bijlmer. Mooie herinneringen, achteraf. Ook Wim Jonk was vaak van de partij. Jonk richtte zich op de aanvallende aspecten, Stam leerde me persoonlijke duels te winnen.Dat was een gouden combinatie.'

Van Rhijn herinnert zich de extra trainingsarbeid nog goed. 'Ik moest vaak duels uitvechten met Mounir El Hamdaoui en Tom Boere, dan kon ik echt aan de bak. Op alle mogelijke manieren werden mijn defensieve kwaliteiten getest. Met voorzetten vanaf de flanken, hoge en lage ballen door het centrum, sprintduels, man-tegen-mangevechten, positie kiezen, noem het allemaal maar op. In het begin ging ik vaak op mijn bek, maar na verloop van tijd voelde ik de progressie in mijn spel. Ik begon wekelijks uit te blinken in Jong Ajax, mijn zelfvertrouwen groeide, eindelijk ging het de goede kant op. Dat proces is ingezet op die koude en mistige ochtenden met Stam en Jonk.'