Frank de Boer stelde Anwar El Ghazi, bij afwezigheid van de geblesseerden Arek Milik en Yaya Sanogo, op als spits in de met 0-2 gewonnen uitwedstrijd tegen Heracles Almelo. Toch zijn de meningen over de ideale positie van de aanvaller verdeeld. Is het een centrumspits of toch een buitenspeler? Voetbal International zocht enkele kenners op en zag in dat men het nog niet eens is over de beste positie van de Ajacied.

El Ghazi's oud-trainers Marcel van der Net en Peter van den Berg bij Sparta Rotterdam zien de kersverse Oranje-international vooral als rechtsbuiten. 'Dat ze bij hem als centrumaanvaller uitkomen, zegt vooral dat ze bij Ajax nog altijd zoekende zijn. In mijn ogen heeft Anwar namelijk de specifieke kwaliteiten van een buitenspeler. Hij heeft snelheid, een passeeractie en een goede voorzet. Daarom was de spitspositie bij ons nooit aan de orde', vertelt Van der Net, de huidig hoofd jeugdscouting bij FC Utrecht.

Ook Van den Berg, tegenwoordig trainer van RKC Waalwijk, ziet El Ghazi als rechtsbuiten. 'Daarbij kreeg hij de vrijheid om aan de binnenkant uit te komen. Anwar heeft een geweldige pegel in zijn benen en is ook doelgericht. Daardoor is hij continu dreigend. In mijn ogen is Anwar een typische vleugelspits. In de filosofie van Ajax moet een centrumspits een aanspeelpunt vormen, die met de rug naar het doel van de tegenstander kan spelen. Anwar is juist op zijn best met zijn gezicht naar het doel van de tegenstander als hij aan de bal is en de actie kan maken. Hij kan zeker als spits uit de voeten, maar dan wel als een zwervende centrumaanvaller.'

Orlando Trustfull, assistent-trainer bij Ajax, ziet in El Ghazi zowel een spits als een buitenspeler. 'Hij heeft de fysieke eigenschappen van een centrumaanvaller, ook volgens de manier van spelen van Ajax. Anwar is sterk en wendbaar, kan een aanspeelpunt zijn, heeft snelheid, een individuele actie en kan ook redelijk koppen', vertelt Trustfull, die ook nog ruimte voor verbetering ziet. 'Natuurlijk zijn er nog verbeterpunten, maar dat is ook het positieve aan hem. Er zit nog zoveel rek in zijn spel. Anwar wordt steeds meer een volwassen speler, pakt zijn verantwoordelijkheden, ook in zaken als trainingsarbeid, rust en voeding. Daarom ben ik heel hoopvol gestemd over de potentie van Anwar. Zowel als flankspeler en als spits.’