Als het aan Vester Bergmans ligt, dan gaan voetballers in het vervolg wat luchtiger om met racistische of beledigende spreekkoren. In Trouw stelt de filosoof en coördinator vluchtelingenwerk in Weert dat er vaak sprake is van 'absurditeit'.

'Hoe kunnen we hier nou het beste op reageren? Laten we een voorbeeld nemen aan Dani Alves, speler van FC Barcelona. Hij pakte in april 2014 een naar hem toegeworpen banaan van het veld, pelde hem en at hem op, om vervolgens doodleuk een hoekschop te nemen. Wat Alves snapte, is dat een banaan maar een banaan is. Hij maakte slim gebruik van de ont-symboliserende kracht van de ironie door de angel, het symbool, uit de aanval te trekken. Wat overblijft is geen stekende wesp meer maar een schattig geelzwart brommend vliegje', aldus Bergmans.

Hij vervolgt: 'Deze ontnuchterende strategie kunnen we gemakkelijk op andere beledigingen toepassen die het moeten hebben van hun symboliek. Loop niet van het veld, blaas de wedstrijd niet af, maar negeer het ook niet door gewoon door te spelen. Wil je de daders te kijk zetten, neem het dan op ironische wijze op voor de slachtoffers: de bananen, apen en hoeren. Spelers, doe voor de verandering eens een apendansje op het veld als er oerwoudgeluiden klinken. Publiek, zing dat bananenlied uit volle borst mee. Bestuur, nodig hoeren uit in het stadion; dan hebben de mannen bovendien ook nog wat te kijken als de bal voor de zoveelste keer terug op de keeper wordt gespeeld. Weg met die nutteloze bordjes 'Say no to racism', want welke racist laat zich daar nu door overtuigen?'