De dag na Hemelvaart zijn de kranten alsnog ingegaan op de verloren Europa League-finale van Ajax. De Amsterdammers mogen trots zijn en de kranten zien dat ook. Daarbij kijken de traditionele media vooruit op het volgende seizoen, waar Ajax nu al de favorietenrol wat betreft de landstitel bekleedt.

Het Algemeen Dagblad schrijft: 'Een jaar waarin Ajax nu al, voortbordurend op de afgelopen maanden, de torenhoge favoriet is voor het kampioenschap. En het verse Europese succes zorgt ook op dat podium voor een compleet nieuw verwachtingspatroon. Want het eerste seizoen onder Bosz was meer dan beklijvend, maar een tastbare prijs leverde het niet op. Wel is er een goede basis voor Bosz' tweede seizoen dat ongetwijfeld een compleet andere aanloop krijgt dan tijdens zijn debuutjaar.'

De Telegraaf zag dat Peter Bosz tijdens de finale tactisch 'schaakmat' gezet werd. 'Als schaker moest trainer Peter Bosz van Ajax in de finale van de Europa League zijn meerdere erkennen in José Mourinho van Manchester United. Na enkele dagen eenzame opsluiting had de Portugees de achilleshiel van Ajax gevonden. Toen Bosz daar uiteindelijk op anticipeerde, was het leed al geschied en won de Portugees zijn derde finale van het seizoen, waar Bosz de derde finale uit zijn trainerscarrière verloor.'

Trouw kopt: 'Naïef Ajax tuint met open ogen in de val van Mourinho.' Met name het verschil in ogenschijnlijke tactische voorbereiding van beide coaches, is iets om over na te denken, denkt de krant. 'José Mourinho had Ajax voorafgaand aan de Europa League-finale tot in de puntjes ontleed. Maar was Peter Bosz ook zo goed voorbereid? Was er in de wedstrijd iets van gebleken dat hij de tegenstander had bestudeerd, dat hij zich had ingebeeld wat die zou kunnen doen?'

De Volkskrant refereert aan een quote van José Mourinho na de wedstrijd over dat dichters geen finale winnen. 'Ajax was woensdag de talentvolle dichter, de jonge poëet die in de voorrondes van de grande finale het publiek betoverde door zijn talent, lef en jeugdigheid, met bijbehorende, heerlijke naïviteit. De ambitie voor een prachtig slotoptreden op het mooiste podium, op de gala-avond van het jaar, sneefde jammerlijk. Manchester United was de wat cynische bovenmeester van taalgebruik zonder opsmuk, die besmuikt lachte om de nerveuze, angstige talenten en ze naar huis stuurde met de opdracht om met beter rijm terug te keren', schrijft Willem Vissers.